"Ημερολόγια Εφηβείας " Vol 5

 Και για το τέλος,…ένα βλέμμα στο αύριο. Η εφηβεία είναι μια βουτιά σε μια απέραντη θάλασσα, όπου οι φουρτούνες διαδέχονται τη γαλήνη και οι μπόρες τις λιακάδες. Ο έφηβος κατακλύζεται από σκέψεις και συναισθήματα, βρίσκεται σε μια διαρκή προσπάθεια να διαχειριστεί το παρόν του μέσα από συγκρούσεις και συμβιβασμούς και να επεξεργαστεί τις εμπειρίες του, ώστε να γνωρίσει τον εαυτό του, να διαμορφώσει την ταυτότητά του και να προσδιορίσει τη θέση του στον κόσμο. Μέσα σε αυτή τη διαδικασία, ο νους και η ψυχή του εφήβου ταξιδεύει από το τώρα στο αύριο, γεννώντας αδιάκοπα όνειρα και προσδοκίες, ελπίδες και επιθυμίες. Ο αυριανός εαυτός του, βέβαια, είναι σε μεγάλο βαθμό ένας αντικατοπτρισμός όχι μόνο της προσωπικής του οπτικής, αλλά και των πολλαπλών μηνυμάτων που λαμβάνει από το ευρύτερο περιβάλλον του. Κλείνοντας, λοιπόν, το φετινό αυτό ‘’ημερολόγιο εφηβείας’’ οι μαθητές του Α΄3 καταθέτουν τις σκέψεις του για το μέλλον και τους παράγοντες εκείνους που τις επηρεάζουν και τις διαμορφώνουν.

Κανείς δε μπορεί να το προβλέψει

 

Τον εαυτό μου τον βλέπω κάπως παράξενο από τότε που μπήκα στην εφηβεία. Έχω πολλά νεύρα και νιώθω ότι δε μου πάει κανένα ρούχο κι αυτός είναι ο λόγος που κάποιες φορές δε θέλω να βγαίνω με τους φίλους μου. Δεν έχω αυτοπεποίθηση και δεν πιστεύω στον εαυτό μου. Πριν την εφηβεία ήμουν μια χαρά και δε με απασχολούσαν τέτοια προβλήματα. Πιστεύω πάντως ότι θα τα καταφέρω κάπως να το διαχειριστώ όλο αυτό και θα ξαναβρώ τον εαυτό μου. Όσον αφορά το μέλλον, νομίζω ότι κανείς δε μπορεί να το προβλέψει. Εγώ για τον εαυτό μου θα ήθελα απλά να είμαι υγιής, να φτιάξω μια σωστή οικογένεια και να δουλεύω.

Πόπη

Τα όνειρά μου για το μέλλον

 

Όταν μεγαλώσω θα ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής, όπως ο μπαμπάς μου. Από μικρός πήγαινα στα γήπεδα όπου έπαιζε και τον θαύμαζα, γι’ αυτό θέλω στο μέλλον να με θαυμάζει και αυτός. Επιπλέον, θέλω να βγάζω αρκετά χρήματα για την οικογένειά μου και εμένα. Βέβαια, στο παρελθόν είχα και κάποιες ατυχίες παίζοντας ποδόσφαιρο, όπως τότε που έσπασα τα χέρια μου τέσσερις φορές όταν καθόμουν στο τέρμα, αλλά αυτό δε με αποθαρρύνει από το να κυνηγήσω το όνειρό μου.

Γιάννης

Ο εαυτός μου στο μέλλον

 

Από μικρά παιδιά όλοι μας φανταζόμαστε τον εαυτό μας στο μέλλον και σκεφτόμαστε τι επάγγελμα πρόκειται να ακολουθήσουμε. Όλες αυτές οι σκέψεις επηρεάζονται από τις απόψεις και κριτικές των άλλων. Αυτή η επίδραση καμιά φορά είναι αρνητική και καμιά φορά θετική. Αυτό είναι το θέμα για το οποίο θα γράψουμε αυτή τη φορά και θα πούμε τις προσωπικές μας εμπειρίες. 

Ο Μελλοντικός μου εαυτός

 

Από πολύ μικρή ηλικία μας ρωτούν τι θα θέλαμε να γίνουμε στο μέλλον . Μπορεί τότε να λέμε χαζά πράγματα όπως : θέλω όταν μεγαλώσω να γίνω σκύλος. Όμως τώρα, στην εφηβική ηλικία, σκεφτόμαστε πιο ώριμα πράγματα, όπως το να γίνει κάποιος μηχανικός ή, στην περίπτωσή μου, γεωπόνος .