Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

 

Τα μαθήματα από το webex ήταν αρκετά δύσκολα άλλα και κουραστικά για όλους εμάς.

Κάθε μέρα, όταν ξυπνούσα το πρωί, έπρεπε να ανοίγω τον υπολογιστή μου και να μπαίνω στο webex, ώστε να ξεκινήσει το μάθημα. Αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολο, αφού πολλές φορές είχαμε εφτάωρο και έπρεπε να κάτσω τόσες ώρες μπροστά από τον υπολογιστή, κάτι που μου προκαλούσε πολλούς πονοκεφάλους. Επίσης, εξαιτίας των τηλεμαθημάτων, δεν προλάβαινα καθόλου να βγω από το σπίτι και καθόμουν σε μια καρέκλα όλη μέρα.

Ένα άλλο πρόβλημα ήταν τα ίδια τα μαθήματα. Έπρεπε οι καθηγητές να μας εξετάζουν από το webex, όμως κάποια παιδιά δεν άκουγαν λόγω τεχνικών προβλημάτων, με αποτέλεσμα να χάνουμε αρκετή ώρα από το μάθημα για να καταλάβουμε τι συμβαίνει και κατόπιν να χάνουμε χρόνο και από το διάλλειμά μας. Υπήρχαν, όμως, και τα διαγωνίσματα. Έπρεπε να τα κάνουμε ηλεκτρονικά, και πολλές φορές, όπως συνέβη και σε μένα, δεν μπορούσαμε να τα κάνουμε, επειδή είχε μπλοκάρει η πλατφόρμα, με τον κίνδυνο να μην πάρουμε βαθμό.

Επιπλέον, υπήρχαν και τα διάφορα τεχνικά προβλήματα. Σχεδόν κάθε μέρα, κάποια παιδιά δεν ακούγονταν ή δεν άκουγαν, δεν ανταποκρίνονταν και κάποια δεν έμπαιναν καθόλου στο μάθημα. Σε αυτό έφταιγε, αρκετές φορές, το σήμα ή το ρεύμα. Αλλά κάποιες άλλες φορές τα ίδια τα παιδιά δεν έμπαιναν στο μάθημα, επειδή ήταν κουρασμένα στις περισσότερες περιπτώσεις.

Αυτά ήταν κάποια από τα πολλά προβλήματα των τηλεμαθημάτων. Έτσι καταλαβαίνουμε τις δυσκολίες των τηλεδιασκέψεων, αλλά και το πόσο κουραστικές ήταν. Κανένας μας δεν θέλει να ξανακλείσουν τα σχολεία και να κάνουμε πάλι εξ αποστάσεως μαθήματα και ελπίζουμε να μην χρειαστεί να γίνει ποτέ ξανά.

Πόπη