Το σχολείο μου είναι το Γυμνάσιο της Νέας Αλικαρνασσού. Είμαι στην πρώτη τάξη, οπότε καταλαβαίνετε ότι είναι ένα καινούριο περιβάλλον για εμένα. Καινούριοι καθηγητές, καινούριοι συμμαθητές, καινούριος χώρος, πολλά πράγματα θα άλλαζαν στη ζωή μου με τον ερχομό μου στο Γυμνάσιο.
Ήθελα πολύ να γνωρίσω όλους αυτούς τους καθηγητές που ο καθένας θα μου έκανε και διαφορετικό μάθημα, τα παιδιά του σχολείου ήταν όλα μεγαλύτερα και είχα μεγάλη επιθυμία να τα γνωρίσω και να μάθω πολλά πράγματα για αυτά. Το σχολικό έτος ξεκίνησε κι εγώ ήμουν γεμάτη περιέργεια, άγχος και ανυπομονησία για το νέο μου περιβάλλον. Ήθελα να μάθω όλο και περισσότερα πράγματα για αυτά που γίνονταν γύρω μου. Οι καθηγητές μου φαινόταν πολύ αυστηροί, τα μαθήματα δύσκολα. Σιγά σιγά όμως άρχιζα να τα συνηθίζω όλα, μου άρεσε πολύ το νέο μου σχολείο. Τα μαθήματα έγιναν πιο ευχάριστα για εμένα και κατανοητά, οι καθηγητές σταμάτησαν να μου φαίνονται τόσο αυστηροί και ήρθαν αρκετά κοντά μου. Κατάλαβα ότι ήθελαν να μας μάθουν ο καθένας για το μάθημά του όσα περισσότερα πράγματα μπορούσε. Και πάνω που χαιρόμουν τους φίλους που είχα κάνει και κατανοούσα τους νέους μου καθηγητές, έκλεισαν τα σχολεία. Η πανδημία του κορονοιού που μαστίζει όλο τον κόσμο μας έκλεισε μέσα στα σπίτια μας χωρίς τους νέους φίλους μας και τα μαθήματα γίνονταν μπροστά από μια άψυχη οθόνη υπολογιστή που οι καθηγητές μας προσπάθησαν να την χρωματίσουν λίγο με την φωνή τους. Δεν μου άρεσε καθόλου το νέο μου ‘’σχολείο’’ που τώρα ήμουν αναγκασμένη να το παρακολουθώ μέσα από τον υπολογιστή μου...
Μετά από αρκετό καιρό τα σχολεία θα ανοίξουν πάλι τις πόρτες τους για τους μαθητές και τους καθηγητές μας. Είμαι αρκετά χαρούμενη αλλά και λίγο αγχωμένη που πρέπει πάλι να έρθω σε αυτήν την σκληρή καθημερινότητα...
Ευτυχία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου