Ήρθε η ώρα να σου μιλήσω για ένα αρκετά αγαπημένο μου πρόσωπο με το οποίο έχουμε κάνει πολλές, τρέλες και πρωτόγνωρα πράγματα, για εμένα, και που πέρασα το καλύτερο καλοκαίρι της ζωής μου μαζί του. Αυτό το πρόσωπο που θα σου περιγράψω ονομάζεται Πόπη.
Με την Πόπη γνωριστήκαμε στην πρώτη γυμνασίου, αν και πηγαίναμε στο ίδιο δημοτικό. Όταν πήγα για πρώτη φορά στο γυμνάσιο ήξερα ελάχιστα άτομα, εκτός από τα παιδιά από το δημοτικό. Στην αρχή δεν μιλούσαμε πολύ με την Πόπη, λόγω του ότι δεν γνωριζόμασταν, αλλά στην πορεία γνωριστήκαμε, μιλούσαμε και από το πουθενά δεθήκαμε και γίναμε κολλητές, πράγμα που δεν το έχω μετανιώσει μέχρι και σήμερα.
Η Πόπη έχει καστανά προς μαύρα μαλλιά, καφέ μάτια και ένα υπέροχο πρόσωπο. Είναι ψηλότερη από εμένα και μικρότερη σε ηλικία. Αγαπάει τα ζώα και ιδιαίτερα τα σκυλιά. Είναι κοινωνική και πιάνει αμέσως φιλίες με κάποιον με το που τον γνωρίσει. Πάμε τώρα στο αθλητικό κομμάτι. Της αρέσει το βόλεϊ αλλά δεν έχει πάει ποτέ σε ομάδα για βόλεϊ.
Από τότε που γίναμε κολλητές δεν έχουμε μαλώσει ποτέ για κάτι πολύ σοβαρό, μόνο για ανούσια πράγματα. Αυτή την περίοδο δεν συναντιόμαστε λόγο του ότι εκείνη είναι Κρήτη και εγώ Αλβανία αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει από το να κρατάμε επαφές από το διαδίκτυο και να λέμε τα νέα μας. Όσον αφορά το μέλλον της φιλίας μας,έχουμε μιλήσει αρκετές φορές για αυτό το θέμα και από κοινού θέλουμε το ίδιο πράγμα, να μην «χωρίσουμε» ποτέ στο μέλλον και να είμαστε για πάντα έτσι όπως είμαστε τώρα, μονιασμένες.
Χριστίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου