Αγαπημένο μου ημερολόγιο - μια σελίδα από το μέλλον

 

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Σήμερα η μέρα μου δεν είχε διαφορές με τη χθεσινή. Σηκώθηκα, ήπια τον καφέ μου πήρα το μετρό και κατευθύνθηκα στην πλατεία Συντάγματος. Έφτασα 15 λεπτά πριν χτυπήσει το κουδούνι. Τα παιδιά , είχαν αρχίσει να μαζεύονται και εγώ ίσα ίσα που πρόφτασα να βγάλω τις φωτοτυπίες μου. Μπήκα στην τάξη και το αγουροξυπνημένο τους βλέμμα απάλυνε το δικό μου άγχος. Έχουν μία μοναδική ικανότητα να με κάνουν να νιώθω και εγώ παιδί . Το μάθημα κύλησε αβίαστα μιας που το περιεχόμενο του σήμερα τους φάνηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Διδάχθηκαν το μυοσκελετικό σύστημα. Έκαναν ερωτήσεις και εγώ ένιωσα πλήρης που κατάφερα να κεντρίσω την προσοχή τους. Είναι ίσως οι μόνες ώρες της ζωής μου , που αισθάνομαι επαρκής .

Μεσημέριασε και τώρα έπρεπε να βρω τρόπους να συγχρονίσω το δικό μου μυοσκελετικό σύστημα, ώστε να ανταποκριθώ στις υπόλοιπες υποχρεώσεις μου. Πήρα ξανά το μετρό και στη διαδρομή διόρθωνα κάτι ξεχασμένα διαγωνίσματα που είχα αφήσει στην τσάντα μου. Έφτασα, έκανα την καθιερωμένη στάση στον φούρνο της γειτονιάς και κατευθύνθηκα προς το σχολείο των παιδιών μου. Απέφευγα να κοιτώ τους δείκτες του ρολογιού ,γιατί μέσα μου γνώριζα ότι είχα αργήσει .

Ναι, πράγματι με περίμεναν στα κάγκελα του σχολείου. Χαμήλωσα το βλέμμα μου από την ντροπή μου. Τα αγκάλιασα και τους ζήτησα συγγνώμη . Γυρίσαμε αφού κάναμε μια μικρή στάση στην παιδική χαρά . Φάγαμε, τα παιδιά στρώθηκαν στο διάβασμα και εγώ προσπάθησα να συμμαζέψω το σπίτι. Ήταν ήδη πέντε το απόγευμα και ξαναφύγαμε για κολυμβητήριο αυτή την φορά. Εκεί απόλαυσα τα παιδιά μου, χαιρόμουν να τα βλέπω να κάνουν βουτιές και να τσαλαβουτούν σαν παπάκια στο νερό.

Η επιστροφή στο σπίτι έγινε περίπου στις οκτώ. Φτιάξαμε τα πράγματά μας ακούγοντας μουσική και η ώρα του μπάνιου πλησίαζε. Σήμερα δεν τους είπα παραμύθια για πριγκίπισσες και ιππότες ούτε για την πεντάμορφη και κοκκινοσκουφίτσες . Αποφάσισα να τους πω ιστορίες από τα δικά μου παιδικά χρόνια στην Κρήτη. Τα δικά μου ανέμελα χρόνια , που το το παιχνίδι ήταν το πρώτο και τελευταίο πράγμα που με ένοιαζε.

ΌΧΙ, δεν αλλάζω με τίποτα αυτή την ρουτίνα μου ,όμως θα ήθελα έστω και για μια μέρα να γινόμουν και εγώ ξανά παιδί. Καληνύχτα αγαπημένο μου ημερολόγιο. Αύριο θα ξημερώσει Σάββατο . Η αγαπημένη μέρα μίας εργαζόμενης μητέρας.

 Η Μαριλένα φαντάστηκε τον εαυτό της μετά από είκοσι χρόνια κι εμείς διαβάζουμε μια σελίδα από το ημερολόγιο της.