Ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο που παρατηρείται στις μέρες μας. Η άσκηση βίας σε διάφορες μορφές ,όπως μέσω του διαδικτύου που κρύβει πολλούς κινδύνους, λεκτικά ή και σωματικά, προκαλεί οδύνη είτε σωματική είτε ψυχική.
Συνήθως αυτό συμβαίνει καθώς κάποια παιδιά δεν αποδέχονται τη διαφορετικότητα. Αρχικά οι θύτες προκαλούν τα θύματα, προσβάλλοντας την ιδιαιτερότητα τους σε θέματα εθνικότητας, θρησκείας είτε εξωτερικής εμφάνισης. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι έφηβοι ασκούν βία επειδή μιμούνται λάθος πρότυπα. Χαρακτηριστικά μπορεί τα ίδια να δέχονται βία στο οικογενειακό τους περιβάλλον ή να συναναστρέφονται με συνομηλίκους τους που απαξιώνουν σημαντικές αρχές. Ακόμη ζούμε σε εποχές εγωκεντρικές, που ο πόνος του άλλου μας αφήνει αδιάφορους και απαθείς.
Τα θύματα όση ανασφάλεια, φόβο και ντροπή και αν αισθάνονται θα πρέπει να μιλούν. Η συναισθηματική και κοινωνική απομόνωση που πιθανότατα βιώνουν θα πρέπει να γεφυρωθεί. Αρχικά τα παιδιά αυτά θα πρέπει να συζητούν με κάποιον που εμπιστεύονται είτε εντός ή εκτός σχολείου. Οι παρατηρητές από την άλλη θα πρέπει να είναι παρεμβατικοί, δραστικοί και βοηθητικοί. Η οικογένεια είναι σωστό να λειτουργεί σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο με πολυφωνία. Το σχολείο από την πλευρά του, θα πρέπει να αντιμετωπίζει ουσιαστικά τα φαινόμενα εκφοβισμού και η συνεργασία του με ψυχολόγους και κοινωνικές υπηρεσίες είναι ωφέλιμη.
Το φαινόμενο της σχολικής βίας , θα πρέπει να ευαισθητοποιήσει όλη τη σχολική κοινότητα, προκειμένου τα θύματα και οι θύτες να μην στιγματίζονται και να μην μεταγγίζονται οι επιπτώσεις της σε όλους τους τομείς της μελλοντικής ζωής τους. Τέλος η πρόληψη πρέπει πάντα να προηγείται της θεραπείας.
Μαριλένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου